Wiek XX był wiekiem publicznych intelektualistów. Mimo że wielokrotnie oskarżano ich o „zdradę klerków” i stawiano wiele innych zarzutów, intelektualiści byli jedną z głównych sił kształtujących sferę publiczną. Niezależnie od typu zaangażowania, afiliacji politycznych i formy aktywności publicznej, intelektualistów łączyły trzy rzeczy: związki z publicznym system nauki, opiniotwórcza aktywność w mediach i krytyka aktualnych stosunków władzy.
Wiek XXI przynosi głęboką zmianę w tych trzech sferach. System nauki w coraz większej mierze rezygnuje ze swojej publicznej funkcji na rzecz wolnorynkowej logiki zysku. Media chętnie wyzbywają się pozostałości swojej opiniotwórczej roli, bez skrępowania przejmując zadania propagandy. A choć pokusa wysługiwania się władzy nigdy nie była intelektualistom obca, ulegają jej dziś wyjątkowo chętnie.
- Jakie nowe wyzwania stoją dziś przed intelektualistami?
- Gdzie współcześni intelektualiści mają szukać swojej publiczności?
- Czy współczesna polityka potrzebuje publicznego intelektualisty? Jaką rolę powinien w niej odgrywać?
Między innymi na te pytania postaramy się znaleźć odpowiedź podczas panelu dyskusyjnego organizowanego przez Laboratorium Techno-Humanistyki Wydziału „Artes Liberales”. Czytaj dalej SPOTKANIE: Publiczny intelektualista we współczesnym świecie
